Faktoring

Faktoring jest alternatywną, nierzadko bardzo kuszącą formą finansowania (w porównaniu z tradycyjnym kredytem bankowym). Istotą faktoringu jest pośrednictwo handlowe wyspecjalizowanej instytucji finansowej (która nabywa w drodze cesji niewymagalne jeszcze roszczenia o zapłatę).

W Polsce, z roku na rok faktoring cieszy się coraz większym zaufaniem, co z kolei przekłada się na popularność tej formy finansowania. Decydując się na zawarcie umowy faktoringu, należy zwrócić uwagę na kilka typowych rozwiązań praktykowanych w tego typu umowach. Pierwszą klauzulą stosowaną w tego typu umowach jest tzwklauzula del credere. Jest to rozwiązanie umowne, na podstawie którego faktor godzi się na ponoszenie względem przedsiębiorcy odpowiedzialności za spełnienie świadczenia przez dłużnika. Oznacza to, że w przypadku gdy dłużnik nie spełni takiego świadczenia - na faktorze spoczywa pełne zobowiązanie do spełnienia świadczenia (na własny koszt).

Kolejną klauzulą stosowaną w umowach faktoringu jest tzw. klauzula wyłączności. Zasadniczym powodem zamieszczania tego typu klauzuli jest kwestia interesu ekonomicznego kontrahenta. Chodzi o zastrzeżenie, aby przedsiębiorca nie zawierał podobnego typu umów z innymi faktorami. W przypadku nie dotrzymywania postanowień umownych, faktorowi może przysługiwać nie tylko prawo do wypowiedzenia umowy (bez zachowania okresu wypowiedzenia) ale, w skrajnych przypadkach, także prawo do odstąpienia od umowy.

Na zakończenie warto jeszcze wspomnieć o tzw. klauzuli eksportowej. Wprowadzenie do umowy faktoringu tego typu zastrzeżenia oznacza, że przedsiębiorca (będący eksporterem) zobowiązany jest do ograniczenia eksportu. Rozwiązanie takie wprowadzane jest głównie w celu ułatwienia faktorowi egzekucji przelanych wierzytelności.